4 grudnia 2024 roku uczniowie klas 5TFo, 5TEL, 3LOs., uczestniczyli w wycieczce do Teatru im. Stefana Jaracza w Łodzi. Uczniowie wraz z nauczycielkami Małgorzatą Zawichrowską i Małgorzatą Plutą obejrzeli spektakl pt. „Kartoteka” zrealizowany na podstawie dramatu Tadeusza Różewicza.
To było pierwsze spotkanie młodzieży z teatrem absurdu, w którym tradycyjne role komizmu i tragizmu zostają odwrócone. W przypadku „ Kartoteki” to komizm jest nośnikiem tragizmu bohatera. Bohatera, który żyje w świecie chaosu, w świecie pozbawionym duchowych wartości, naznaczonym wojenną traumą, zakłamanym przez politykę i totalitarną ideologię. Można by zastanawiać się, czy tematyka odnosząca się do odległej powojennej rzeczywistości, ujęta w taką formę, będzie czytelna dla młodych. Okazuje się, że sztuka wyreżyserowana przez Norwega – Rolfa Alme znacznie rozszerza pole interpretacji, a problemy, których dotyka są bardzo aktualne.
„Możemy jednak stworzyć współczesny wszechświat i zestawić tekst z obrazami z naszych czasów, które rezonują z młodymi ludźmi, a nie odniesieniami do teatralnych tradycji i obrazów sprzed lat. […]
Możemy stworzyć dziwaczne dźwięki i ironiczne sytuacje, które odpowiadają strukturom komunikacyjnym dzisiejszej młodzieży kontaktującej się ze sobą przez, między innymi, TikToka. […]”
Rolf Alme
Do spektaklu zaangażowano bardzo młodych aktorów, Aleksandrę Posielężną, Krystiana Pestę, Maję Polkę, Wiktora Piechowskiego, Łukasza Stawowczyka. Ze sceny emanowała „żartobliwa energia dzisiejszej młodzieży”. Powiało świeżością, a przecież dramat został wydany 1960 roku. Reżyser udowodnił, że „Kartoteka” może „ odzwierciedlać teraźniejszość”, a tym samym nieść uniwersalne treści, interesujące młodego widza.
Po spektaklu odbyła się krótka prelekcja i spotkanie z aktorami, podczas którego uczniowie mieli niepowtarzalną okazję do zadawania pytań. Aktorzy opowiedzieli o swoich doświadczeniach i emocjach towarzyszących przygotowywaniu sztuki, o współpracy z kontrowersyjnym norweskim reżyserem i o tym, co chcieli przekazać widzom. Nasi uczniowie pytali także o warsztat pracy aktora, o to, co jest najtrudniejsze w tym zawodzie, jakich predyspozycji psychicznych wymaga i jak wykonywanie tej pracy wpływa na życie prywatne.
To było ekscytujące doświadczenie.